Biada, to znaczy…
Jezus przemówił tymi słowami:
«Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz zaniedbaliście to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie zaniedbywać. Ślepi przewodnicy, którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda!
Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo dbacie o czystość zewnętrznej strony kubka i misy, a wewnątrz pełne są zdzierstwa i niepowściągliwości. Faryzeuszu ślepy! Oczyść wpierw wnętrze kubka, żeby i zewnętrzna jego strona stała się czysta».
„Biada”, to słowo według słownika:
„wskazuje na to, że coś lub kogoś czeka wielkie nieszczęście.”
Biada, jeśli zapominacie o:
„sprawiedliwości, miłosierdziu i wierze.”
Biada, jeśli pamiętacie o:
„czystości zewnętrznej strony kubka i misy…”
„Biada”, jest przestrogą Chrystusa, by:
„oczyścić wpierw wnętrze kubka…”
To „biada”, jest pełne troski o człowieka.
To „biada”, wypływa z miłości do człowieka.
