Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie.
EWANGELIA (Mt 5,1-12a)
Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami: Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście, gdy /ludzie/ wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie.
Błogosławieni.
Ubodzy w duchu.
To bogatsi od najbogatszych.
Co tylko pieniądze mają.
Smutni.
Bo życie nie jest proste.
Lecz nadziei nie tracą.
Cisi.
Co zgiełk świata, szeroki łukiem omijają.
By usłyszeć i zrozumieć więcej.
Sprawiedliwi.
Kiedy walczą o i za innych.
Co nie mogą, nie potrafią.
Miłosierni.
Dla siebie i drugich.
Odpuszczają, darują, zapominają.
Wprowadzają pokój.
Budują przestrzeń.
I w niej inni się rozwijają.
Cierpią prześladowanie.
By sprawiedliwości, coś do powiedzenia miała.
O prawdę się upomniała.
Wyzwani, niezrozumiani, pobici, zamordowani.
Dla Chrystusa, Kościoła, wiary.
Do końca wytrwali.
Wielka jest Wasza nagroda.
I Wielka Uroczystość to Wasza.
Wszystkich Świętych.
Choćby nie wyniesionych na ołtarzach.
